|
Sint Maarten![]() ![]() Sint Maarten kwam hoogstpersoonlijk ‘s nachts ook even langs op mijn vijftigste verjaardag samen met familieleden van mij. Sint Maarten11 november Met Sint
Maarten gingen wij niet langs de deuren met een lampion maar met
een suikerbiet. Wij noemden het altijd suikerbiet maar het was
vanzelf een voederbiet voor de koeien. Prijs Er werd in die
jaren op 11 november in Enkhuizen een optocht georganiseerd waarbij
je met je Sint Maarten creatie langs een jury liep door een hal van
de Broodfabriek en een prijs kon winnen. De suikerbiet waarmee ik
liep viel in de prijzen. Voordat de optocht startte stond je een
tijd te wachten, dan lopen in de optocht, daarna weer een tijd
wachten op de prijs, dat een taaipop bleek te zijn. De volgende
jaren deden mijn broertje en ik daar niet meer aan mee want met het
langs de deuren gaan haalden we veel meer op. Onze suikerbieten
werden iedere keer door de mensen bewonderd, want pa maakte elk
jaar fraaie creaties. Droefenis Ik ben dan wel
jarig op Sint Maarten maar liep ’s avond gewoon langs de deuren.
Niet dat het jarig zijn veel uitmaakte want
kinderverjaardagsfeestjes werden er bij ons thuis niet gevierd.
Mijn opoe van vaderskant werd op een verjaardag van mij begraven en
met mijn andere opoe ging ik die dag
naar de snoepwinkel van Swidde in de Westerstraat en mocht daar een
suikerbeest uitzoeken. De droefenis van die dag is daardoor geheel
aan mij voorbij gegaan, want verjaardagscadeautjes waren zeldzaam
in die tijd. Boekjes als Vrouwtje Piggelmee, die waren
opgespaard met Van Nelle theepunten (vrouwtje Piggelmee woonde in
een theepot) en Flip en Flap, avonturen van twee honden, die
waren opgespaard met Douwe Egbertskoffiepunten (dat wisten wij
vanzelf niet), waren vaak onze cadeautjes. Van opoe kregen we
meestal door haar gebreide kousen voor onder onze ribfluwelen
plusfourbroek (drollenvanger genoemd) en een gulden. Die gulden
mochten we niet zelf houden, daar werd door moeder ‘iets nuttigs’
voor ons van gekocht. Uren lopen Later liep ik met
Sint Maarten met Corrie, een van de dochters van kapper Jansen uit
de Spoorstraat, langs de deuren. Zij wist allemaal klanten te wonen
van de kapperszaak en die gaven gul. We liepen daarvoor zelfs
helemaal naar kruidenier Van Goor op de hoek van de
Molenweg/Hemeltje en namen de Drie Zalmen op de terug weg gelijk
mee, waar Dr. Brouwer met zijn huishoudster Trijntje Boendemaker
woonden, die ze ook kende. Uren liepen we vroeger, als ik daar aan
terugdenk. Droptoffees Op school mocht
ik in het begin, bij de gratie Gods, de klas met mijn verjaardag
trakteren op zuurtjes, maar in latere jaren haalde men daar de neus
voor op. In de Brugstraat, toen in het logement van de familie
Noordeloos, verkochten ze ook snoep en heb daar 31 droptoffees in
een papiertje laten uittellen om de klas mee te trakteren. Men
kreeg namelijk weer kapsones in die tijd. Gummiknuppel 11 november 1960, op de vlucht voor politie met gummiknuppel tijdens St. Maartensrellen, rende je voor je leven, anders was je niet jarig! Ik vluchtte met een mij bekend meisje op goed geluk een donkere hoek in bij een paar huizen op de Dijk en we deden alsof we vrijden. De politieagent Van der Pol scheurde op zijn motor vlak langs ons heen maar geen klap gekregen toen, wel een klapzoen van het meisje, want ik was wél, jarig! |
|
Als je al lid bent kunt hier inloggen of klik hier om een lidmaatschap aan te vragen.